Zarząd Internet Group S.A. w upadłości układowej (dalej: Spółka), działając na podstawie normy art. 56 ust. 1 pkt. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych, niniejszym informuje, iż w dniu dzisiejszym, tj. dnia 12 grudnia 2011 r., Spółka powzięła informacje o sporządzeniu, przez Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie, X Wydział Gospodarczy ds. Upadłościowych i Naprawczych (dalej: Sąd), uzasadnienia postanowienia o zatwierdzeniu układu, wydanego przez Sąd w dniu 16 listopada 2011 r. w postępowaniu upadłościowym dotyczącym Spółki.
Sąd zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 287 ust. 1 Prawa upadłościowego i naprawczego układ przyjęty przez zgromadzenie wierzycieli zatwierdza Sąd. Odmowa zatwierdzenia układu jest możliwa, gdy układ narusza prawo albo jeżeli jest oczywiste, że układ nie będzie wykonany. Sąd może także odmówić zatwierdzenia układu, jeżeli jego warunki są rażąco krzywdzące dla wierzycieli, którzy głosowali przeciwko układowi i zgłosili zarzuty (art. 288 ust. 1 i 2 Prawa upadłościowego i naprawczego).
W przedmiotowej sprawie brak jest podstaw do przyjęcia przesłanek odmowy jego zatwierdzenia. Sąd nie znalazł podstaw do kwestionowania wyniku głosowania nad układem w dniu 28 października 2011 roku. Sędzia – komisarz prawidłowo zastosował art. 285 ust. 3 Prawa upadłościowego i naprawczego, ustalając, że zgromadzenie wierzycieli przyjęło układ o treści wskazanej w protokole ze zgromadzenia. W szczególności należy wskazać, że brak większości osobowej oraz kapitałowej (2/3) w kategorii III wynikał z niezłożenia głosu przez jednego z dwóch wierzycieli, którego wierzytelność nie przekraczała 50% kapitału w tej kategorii (Ipopema Securities S.A.). Zestawiając wierzytelność tego podmiotu z ogólną większością osobową i kapitałową głosującą za układem (105.049.831,14 zł – kapitału za układem z grupy I, III i IV do 585.436,40 zł kapitału z grupy III i IV nie głosujących za układem; 23 podmioty za układem i 5 podmiotów nie głosujących za układem) oraz jednoznaczną oceną braku możliwości zaspokojenia wierzycieli w postępowaniu likwidacyjnym należy stwierdzić, że układ, w oparciu art. 285 ust. 3 Prawa upadłościowego i naprawczego, został przyjęty, tak jak to stwierdził w swym postanowieniu Sędzia – komisarz.
W ocenie Sądu nie można przyjąć, aby propozycje układowe naruszały art. 279 Prawa upadłościowego i naprawczego. Różnice w sposobie restrukturyzacji wierzytelności wynikają w szczególności z art. 279 ust. 2 Prawa upadłościowego i naprawczego, który pozwala przyznawać korzystniejsze warunki restrukturyzacji wierzycielom mającym drobne wierzytelności, a zachowanie wierzycieli na zgromadzeniu wskazuje, że nie postrzegali propozycji układowych jako naruszających prawo.
Sąd przychylił się do stanowiska Ad.net S.A., co do naruszenia regulacji art. 281 ust. 1 Prawa upadłościowego i naprawczego, to jest niezawiadomienia tego podmiotu o zgromadzeniu wierzycieli. Nie oznacza to jednak, że uchybienie to mogło mieć wpływ na ocenę prawidłowości przyjęcia przez Sędziego – komisarza, że doszło do zawarcia układu. Należy podkreślić, że Ad.net S.A. jako spółka powiązana, na mocy art. 197 ust. 3 Prawa upadłościowego i naprawczego nie mogła głosować nad układem. Fakt, że co do Ad.net S.A. toczy się postępowanie upadłościowe nie zmienia istoty powiązania z Internet Group S.A., które odnosi się do kapitału i istnieje niezależnie od występowania w tej sprawie syndyka masy upadłości Ad.net S.A. Ustawodawca nie różnicuje sytuacji wierzyciela powiązanego z upadłym w układzie od tego czy jego interesy reprezentuje syndyk czy też zarząd, nie sposób więc założyć, że ustawodawca, w sposób dorozumiany, dopuszcza głosowanie nad układem spółki powiązanej, co do której ogłoszono upadłość. Powyższa interpretacja stanowiłaby wykładnie contra legem i nie powinna być stosowana bez wcześniejszej ingerencji ustawodawcy. Tym samym, zarzuty Ad.net S.A. podlegały oddaleniu. Zarzuty te nie mogły wpływać na możliwość odmowy zatwierdzenia układu w trybie art. 288 ust. 2 Prawa upadłościowego i naprawczego, ze względu na brak prawa tego podmiotu do głosowania nad układem.
Reasumując, Sąd stwierdził brak podstaw do obligatoryjnej (art. 288 ust. 1 Prawa upadłościowego i naprawczego) jak i fakultatywnej (art. 288 ust. 2 Prawa upadłościowego i naprawczego) odmowy zatwierdzenia układu. Wobec prawidłowego stwierdzenia przez Sędziego – komisarza faktu zawarcia układu (art. 287 ust. 1 w związku z art. 285 ust. 3 Prawa upadłościowego i naprawczego) należało układ zatwierdzić.